Idea ultrasonografu powstała w metalurgii. Służyła wykrywaniu wad w metalach. Początki tych badań sięgają czasu pierwszej wojny światowej. Doświadczenia z ultrasonografią w diagnostyce medycznej prowadzone były od czasu II wojny światowej. Ultrasonografy wprowadzone zostały do szpitali na przełomie lat 60. i 70. XX wieku (jednym z pierwszych klinicznych zastosowań była diagnostyka płodu).
W roku 1951 powstał pierwszy skaner obrazujący badane organy. Zaczęto wtedy badać guzy sutków, kamienie w pęcherzykach żółciowych oraz nerkach, a także rozpoczęto diagnostykę ultrasonograficzną w położnictwie. Trzy lata później – w 1954 roku Szwedzi I. Edler i H. Hertz zbudowali pierwszy skaner ultrasonograficzny – umożliwiał on zobrazowanie ruchu zastawek serca. Rok później w Japonii przeprowadzono pierwszą analizę ruchu zastawek serca, wykorzystując w badaniu efekt Dopplera.
Badanie ultrasonograficzne jest najczęściej wykonywanym badaniem obrazowym. Jest ono bezpieczne i bezbolesne. Aparaty USG nowej generacji cechują się dużą dokładnością umożliwiają wykrywanie w narządach nawet bardzo małych zmian (od 0,1 mm). Badanie może być wykonywane u pacjentów w każdym wieku, nawet u niemowląt.
Pobierz
